Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014

Ο φροντιστής που θα τολμήσει, θα μείνει για πάντα στον χώρο !

Τα μηνύματα έρχονται από παντού! Το φροντιστήριο είναι μια «επιχείρηση» και πρέπει να δουλέψει ως «επιχείρηση» και όχι ως ερασιτεχνική δραστηριότητα. Όμως, ταυτόχρονα,  δεν πρέπει να περιοριστεί μόνο σε ενέργειες όπως η οργάνωση των λογιστικών υποχρεώσεων, μια υποτυπώδης ενημέρωση της αγοράς και μια επιφανειακή ενημέρωση της γραμματείας για το πώς να χαμογελά και να υποδέχεται τους γονείς στο φροντιστήριο.
Η επιχειρηματική λειτουργία, απαιτεί ενέργειες marketing σε όλα τα επίπεδα όπως :
·         Στο πακέτο των υπηρεσιών που προσφέρει το φροντιστήριο,
·         Στο πρόγραμμα ενεργειών προς την τοπική κοινωνία,
·     Στην ικανοποίηση των αναγκών όλης της οικογένειας πρακτικά και άμεσα,
·     Στην ενίσχυση της διδασκαλίας με ψυχολογία και τις αρχές του σύγχρονου management,
·    Στην σωστή διαμόρφωση τιμολογιακής και πιστωτικής πολιτικής,
·         Στην διαφοροποίηση και την συνεχή ανάπτυξη,
·         Στην συνεχή βελτίωση όλων των υπηρεσιών.

Μια επιχείρηση που αρκείται να περιμένει τον πελάτη να την πλησιάσει για να αγοράσει, δεν έχει μέλλον στο σημερινό περιβάλλον. Ένας φροντιστής που προτιμά να κάνει μάθημα για να γλυτώσει κάποια ευρώ που θα έδινε σε έναν καθηγητή δεν θα γίνει ποτέ «επιχειρηματίας». Εκείνος που βλέπει τους καθηγητές του ως αναλώσιμους, ως εργάτες του και το μυαλό του είναι πώς θα τους κόψει ένα ευρώ από το ωρομίσθιο, δεν μπορεί να μείνει στην αγορά. Εκείνος ο φροντιστής που περιορίζεται να κάνει ό,τι και ο απέναντι συνάδελφος του, δεν θα ξεχωρίσει ποτέ και δεν θα προσελκύσει νέους πελάτες για να μεγαλώσει την επιχείρηση του.

Ο φροντιστής σήμερα πρέπει να τολμήσει. Να μειώσει τις ώρες διδασκαλίας και να ασχοληθεί με το φροντιστήριο και όχι να το αφήνει σε μια part timer γραμματέα που διεκπεραιώνει μόνο τις διαδικασίες.

Πρέπει να τολμήσει και να μεγαλώσει το «πακέτο» των υπηρεσιών του, να ανακαλύψει και να ικανοποιήσει περισσότερες ανάγκες των μαθητών του, αλλά και των γονέων του, αν θέλει να υποστηρίζει πως «φροντίζει» όλη την οικογένεια.

Ο φροντιστής που θα τολμήσει να κάνει marketing κανονικό και όχι ερασιτεχνικό με αυτοσχεδιασμούς και σπασμωδικές ενέργειες (όπως για παράδειγμα το σκότωμα των τιμών), που θα ξεκινήσει να το μάθει, που θα συμβουλευτεί τον ειδικό στο θέμα, είναι εκείνος που θα προχωρήσει και θα μείνει στην αγορά της φροντιστηριακής εκπαίδευσης.

Ο φροντιστής που θα αποκτήσει άλλη «ταυτότητα» και θα «αυτοπροσδιοριστεί» καλύτερα από ένα «αναγκαίο κακό» και από «συμπλήρωμα του δημόσιου σχολείου» και του εκπαιδευτικού συστήματος, θα ξεφύγει από την μάζα των φροντιστηρίων που απλά βλέπουν τα έσοδα να μειώνονται, τα έξοδα και τα υπόλοιπα των πελατών να αυξάνονται και καταλήγουν να βγάζουν ένα «καλό μεροκάματο καθηγητή».

Το πακέτο marketing LEADER 100 ΦΜΕ, υποστηρίζει μόνο τους φροντιστές που τολμούν, που «επιχειρούν» και γιαυτό πάνε μπροστά.


Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014

Μια καλόπιστη αναφορά στο άρθρο του Κώστα Αμπατζίδη, αντιπροέδρου του ΣΦΒΕ και πρώην προέδρου της ΟΕΦΕ

Επιχειρούμε μια καλόπιστη αναφορά, με στόχο τον εμπλουτισμό των ιδεών και αντιλήψεων που χρειάζεται σήμερα να διέπει τον ιδιοκτήτη φροντιστηρίου.  Παραθέτουμε το τμήμα του άρθρου που σχολιάζουμε και αμέσως μετά το σχόλιο μας.

Η ιστορικά εμπεδωμένη άποψη της ελληνικής οικογένειας , ότι τα παιδιά της πρέπει να μορφώνονται στο ανώτερο επίπεδο, συνδυάζεται σταθερά με την πρακτική της φροντιστηριακής επιλογής , ως του ασφαλέστερου τρόπου για να τους δοθεί η κατάλληλη διδακτική ενίσχυση, με κύριο στόχο την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Πιστεύουμε πως ο ρόλος του φροντιστηρίου πρέπει να πάει πολύ μακρύτερα και βαθύτερα από την «διδακτική ενίσχυση», δηλαδή έναν ρόλο συμπληρωματικό και γιαυτό και ευαίσθητο σε αρνητικούς χαρακτηρισμούς («αναγκαίο κακό», «παραπαιδεία» κλπ.). Αυτός ο ρόλος χρειάζεται να επεκταθεί στην Διαπαιδαγώγηση των μαθητών σε αντικείμενα όπως : τοποθέτηση και επίτευξη στόχου, χειρισμός αρνητικών συναισθημάτων, μέθοδοι αποτελεσματικής μελέτης κλπ. Αλλά και στην εκπαίδευση των γονέων, στην Τέχνη της Ενθάρρυνσης ώστε να υποστηρίξουν το παιδί τους στην μελέτη στο σπίτι και στην επιτυχία του τελικού στόχου.
 
Η ιστορία του τόπου μας δείχνει λοιπόν ότι Μαζική Εκπαίδευση σημαίνει και Φροντιστηριακή Εκπαίδευση. Η άρνηση αυτής της παραδοχής οφείλεται είτε σε εθελοτυφλία είτε σε σκοπιμότητα είτε σε ιδεοληψία.

Η «μαζική εκπαίδευση» δεν προσδιορίζει αυτόματα και την ανάγκη για ύπαρξη «φροντιστηριακής εκπαίδευσης». Μάλλον ο τρόπος που υλοποιείται η «μαζική εκπαίδευση» είναι η γενεσιουργός αιτία της ύπαρξης της «φροντιστηριακής παιδείας».

Ποια είναι τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της λειτουργίας των Φροντιστηρίων;

• Το φροντιστήριο ήταν και είναι ο μοναδικός εκπαιδευτικός φορέας που αναλαμβάνει ευθύνη και δέσμευση έναντι της ελληνικής οικογένειας για την επιδίωξη ενός συγκεκριμένου στόχου. Η δημόσια εκπαίδευση , έχοντας ευρύτερο παιδευτικό ρόλο , δεν αναλαμβάνει τέτοια δέσμευση.

Δεν είναι σαφής ο αρθρογράφος εδώ στο τι εννοεί «ευθύνη και δέσμευση» για την επιδίωξη ενός συγκεκριμένου στόχου και μάλιστα σε αντίθεση με την δημόσια εκπαίδευση. Δεν αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη, ούτε και δεσμεύεται με κάποιον τρόπο πως θα οδηγήσει τον μαθητή με σιγουριά προς τον στόχο του. Και καλά κάνει κατά την γνώμη μας, γιατί την ευθύνη της επιτυχίας του στόχου την έχει ο ίδιος ο μαθητής. Το φροντιστήριο έχει την ευθύνη και πρέπει να δεσμεύεται πως θα παραδώσει τις εκπαιδευτικές υπηρεσίες σύμφωνα με τον τόπο που έχει μελετήσει, υλοποιεί και υπόσχεται κατά την έγγραφή.

• Το Φροντιστήριο, ως θεσμός ενισχυτικής διδασκαλίας, δημιούργησε διαχρονική σχέση εμπιστοσύνης με τους μαθητές και την οικογένεια. Δεν ανταγωνίζεται τη δημόσια παιδεία στον κοινωνικό της ρόλο, τη συμπληρώνει σε ειδικά εκπαιδευτικά αντικείμενα.

Δεν πιστεύουμε στον ρόλο της «…ενισχυτικής διδασκαλίας» αφού ουσιαστικά δεν «ενισχύει» την διδασκαλία του δημόσιου σχολείου, αφού το ξεπερνά σε ύλη και χρόνο, αφού εμβαθύνει πολύ περισσότερο. Έτσι όπως είναι σήμερα τα πράγματα, το σχολείο ακολουθεί ασθμαίνοντας τους ρυθμούς του φροντιστηρίου.

• Οι φροντιστές έχουν τη διττή ιδιότητα να είναι πρώτα από όλα Δάσκαλοι με έντονη κοινωνική αναφορά και ευαισθησία αλλά παράλληλα να ασκούνται στο επιχειρείν.

Η άσκηση του «επιχειρείν», είναι γνωστό πως γίνεται ελλιπώς και ως προς τα αντικείμενα του και ως προς τον χρόνο. Δεν περιλαμβάνει πολλές φορές, ούτε τις βασικές εργασίες, όταν μάλιστα οι φροντιστές κάνουν πολλές ώρες μάθημα, ξεχνώντας πόσο υψηλής αξίας είναι η δική τους εκπαιδευτική ώρα. Η συνεχής αλληλογραφία μας με τους φροντιστές επιβεβαιώνει πως περιορίζονται σε ήσσονος σημασίας ενέργειες (διανομή ενός φυλλαδίου) ή σε εξαιρετικά επικίνδυνες για την επιβίωση τους (τιμολογιακός ανταγωνισμός).

Ασφαλώς η κρίση μας επηρεάζει και ως δασκάλους ( επειδή συμβαίνουν κοινωνικές και αξιακές ανατροπές) και φυσικά ως επιχειρηματίες(δυσμενέστερο επιχειρηματικό περιβάλλον).

Δυστυχώς αυτή την πολύ σημαντική παρατήρηση του αρθρογράφου, δεν λαμβάνουν υπόψη τους οι φροντιστές, επιμένοντας να παραμένουν περισσότερο «καθηγητές» από «επιχειρηματίες». Έτσι, αφήνουν το φροντιστήριο στον «αυτόματο πιλότο» που αναλαμβάνει την λειτουργία τους αμέσως μετά τις εγγραφές του Σεπτεμβρίου, συσσωρεύοντας προβλήματα και δυσκολίες. Το χειρότερο είναι πως περιγράφουν την κατάσταση με εκφράσεις όπως : «πάμε καλά», «δεν έχω παράπονο», «σύμφωνα με την κρίση, είμαι ευχαριστημένος» κλπ. εκφράσεις που δεν υπάρχουν στο λεξιλόγιο του πραγματικού επιχειρηματία.

Όλοι οι άνθρωποι των Φροντιστηρίων κατανοούμε ότι , ως εκπαιδευτικοί φορείς πρέπει να νιώσουμε τις κοινωνικές αλλαγές και να πλησιάσουμε κι άλλο τις ανάγκες της ελληνικής οικογένειας, ενώ ως επιχειρηματικοί φορείς πρέπει να το επιτύχουμε με όρους βιωσιμότητας και προοπτικής.

Πολύ σωστή παρατήρηση! Οι ανάγκες της ελληνικής οικογένειας είναι πολύ περισσότερες από ένα «στεγνό μάθημα» και μια «γενικόλογη ενημέρωση» δύο φορές τον χρόνο. Το πακέτο μας LEADER 100 ΦΜΕ, είναι γεμάτο από μέσα και υπηρεσίες που ικανοποιούν ακριβώς αυτές τις ανάγκες.
Από την άλλη μεριά, οι «όροι βιωσιμότητας και προοπτικής» δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς το σύγχρονο management και marketing. Και πάλι εδώ, επιμένουμε χρόνια τώρα, για την εφαρμογή ενός επιστημονικά σχεδιασμένου προγράμματος marketing ειδικά για τα φροντιστήρια, που περιλαμβάνουμε άλλωστε στο LEADER 100 ΦΜΕ.

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι νέο θεσμικό πλαίσιο αδειοδότησης, ελέγχου και λειτουργίας της μη τυπικής ιδιωτικής εκπαίδευσης κινείται σε εκσυγχρονιστική λογική και έχει πολλά θετικά χαρακτηριστικά. Επιτρέπει συστέγαση, αίρει σημαντικά εμπόδια στην αδειοδότηση και συλλειτουργία με άλλες δομές, δίνει δυνατότητες διεύρυνσης των δραστηριοτήτων μας. Ο στόχος μας είναι όλα αυτά να λειτουργήσουν τελικά ως βελτίωση της προσφερόμενης εκπαιδευτικής πράξης από εμάς, τους καθηγητές των φροντιστηρίων ,προς τους μαθητές μας.

Σίγουρα οι πρόσφατες νομικές ρυθμίσεις εξασφαλίζουν την δυνατότητα για ένα νέο επιχειρηματικό άνοιγμα των φροντιστών και σε άλλους εκπαιδευτικούς τομείς. Αν όμως, δεν έχουν εξασκηθεί επιχειρηματικά στο φροντιστήριο, πώς είναι δυνατόν να ανοιχτούν και σε άλλες εκπαιδευτικές δραστηριότητες;
Αν επαφίενται στα ευρωπαϊκά προγράμματα και δημιουργούν νέες δραστηριότητες όχι με στόχο το επιχειρηματικό κέρδος, αλλά για να τα «’κονομήσουν» (είναι σαφής η διαφορά πιστεύω), τότε μιλάμε για «αρπαχτές» και όχι για μια ελπιδοφόρα και αξιόπιστη επιχειρηματική δραστηριότητα.

Επειδή λοιπόν πιστεύουμε ότι :

• Ο ρόλος των Φροντιστηρίων είναι διακριτός και συμπληρωματικός προς τη Δημόσια Παιδεία.

Θα το λέμε σε κάθε περίσταση : όσο η «μυωπία του marketing» κρατά κλειστά τα μάτια των φροντιστών, με τον αυτοπροσδιορισμό ως «συμπληρωματική» εκπαίδευση, τόσο δεν θα περάσουν ποτέ στον τομέα της «ικανοποίησης των αναγκών της ελληνικής οικογένειας» που αναφέρει πολύ σωστά πιο πριν ο αρθρογράφος.

• Σαφώς πρέπει να υπάρχει εποπτεία και έλεγχος του Υπουργείου Παιδείας.

Δεν αντιλαμβανόμαστε ούτε τον «έλεγχο» ούτε και την «εποπτεία» που χρειάζεται να υπάρχει από το Υπουργείο Παιδείας, κατά τον αρθρογράφο.

Με το σημείωμα αυτό, ελπίζουμε να συμβάλλαμε έστω και λίγο στον προβληματισμό των φροντιστών, με αφορμή τις ιδέες του άρθρου αυτού.


Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Το marketing και τα παράνομα ιδιαίτερα

Είναι κοινά αποδεκτό πως σε κάθε αγορά θα πρέπει να επικρατεί η νομιμότητα, ως μια κοινή αφετηρία της επιχειρηματικότητας. Όλοι να είναι «ίσοι έναντι του νόμου» και κάθε κίνηση προς την αγορά, να βασίζεται σε καλύτερη ικανοποίηση των πελατών, πάντα όμως μέσα στο πλαίσιο του νόμου, για να υπάρχει ισοτιμία και ίση μεταχείριση για όλους.
Τελευταία, από τα συνδικαλιστικά όργανα των φροντιστών, γίνεται μια κινητοποίηση κυρίως εναντίον των παράνομων ιδιαιτέρων που κάνουν οι καθηγητές των δημόσιων σχολείων. Κάτι λένε επίσης και για τους αδιόριστους καθηγητές, που ως ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν το δικαίωμα να κάνουν ιδιαίτερα, με την προϋπόθεση όμως να κόβουν τιμολόγιο για να είναι και αυτοί νόμιμοι. 
Όμως το θέμα είναι «το παράνομο ιδιαίτερο» ή το «ιδιαίτερο» γενικώς;  Ποιος είναι ο ανταγωνισμός; Είναι προφανές πως το κυνήγι των παράνομων μαθημάτων γίνεται, γιατί αποτελούν το 50% της όλης αγοράς. Φαίνεται λοιπόν λογικό πως αν σταματήσουν να γίνονται παράνομα μαθήματα, τότε η μισή αγορά που τα κάνει, θα κατευθυνθεί προς τα φροντιστήρια και … bingoΚερδίσαμε !
Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου έτσι.
Η πρώτη διαπίστωση είναι πως ακόμη και αν κοπούν τελείως τα παράνομα μαθήματα των διορισμένων καθηγητών στο δημόσιο, η αγορά των ιδιαιτέρων θα μετακινηθεί προς τους αδιόριστους καθηγητές. Τίποτα δεν προεξοφλεί (κάτω από τις παρούσες συνθήκες) πως η αγορά θα κατευθυνθεί προς τα φροντιστήρια. Μήπως λοιπόν το κυνήγι των διορισμένων, τελικά ευνοήσει του αδιόριστους και έρθουμε πάλι στα ίδια;
Μια δεύτερη διαπίστωση είναι πως τους διορισμένους μπορεί κανείς να τους βρει εύκολα, τους αδιόριστους όμως δεν μπορεί, γιατί δεν είναι και τόσο «επώνυμοι» όσο οι διορισμένοι. Συνεπώς, πάντα θα υπάρχουν «παράνομα ιδιαίτερα». Το θέμα λοιπόν ποιο είναι; Και τι κέρδος έχουν τα φροντιστήρια από αυτό;
Θα βρείτε όλες τις απαντήσεις στα ερωτήματα σας, μόνο στην λογική και πράξη του marketing, δηλαδή της μελέτης της αγοράς. Ο ανταγωνισμός των φροντιστηρίων είναι τα «ιδιαίτερα» γενικώς και όχι αυτά ή τα άλλα ιδιαίτερα. Το φροντιστήριο δε, δεν μπορεί να γίνει ανταγωνιστικό βασιζόμενο στις τιμές, γιατί πάντα οι ανεξάρτητοι καθηγητές θα μπορούν να χρεώνουν πολύ λιγότερα, όταν μάλιστα τους μαστίζει η ανεργία. Το φροντιστήριο θα γίνει ανταγωνιστικό, μόνον όταν προσφέρει στους πελάτες (γονείς και μαθητές όμως, γιατί οι πελάτες στην περίπτωση μας είναι δύο και όχι ένας), περισσότερα και καλύτερα προϊόντα και υπηρεσίες, από εκείνα που μπορεί να προσφέρει ο μοναχικός καθηγητής. Εκεί βρίσκεται το μυστικό και είναι ο μόνος τρόπος για να κοπεί ο δρόμος των πελατών προς το ιδιαίτερο. Χρειάζεται να κάνετε τον πελάτη να κατανοήσει, πως ακόμη και με την χαμηλή τιμή που δίνει ο καθηγητής, σε σχέση με όσα προσφέρει, βγαίνει ακριβότερος από ένα καλό φροντιστήριο που μπορεί να έχει υψηλότερες τιμές.
Γιαυτό υποστηρίζουμε πως πρέπει να αποκτήσετε περισσότερα πλεονεκτήματα, να προσφέρετε όλο και περισσότερα σε γονείς και μαθητές, να επεκτείνετε το ενδιαφέρον σας και σε νέες ανάγκες των μαθητών, αλλά και στις ανάγκες που έχουν οι γονείς τους. Να αγκαλιάσετε όλη την οικογένεια αν είναι δυνατόν, ώστε όλοι να νοιώθουν πως το φροντιστήριο  σας είναι το «εκπαιδευτικό σπίτι» τους και όχι ο «σήμερα είναι-αύριο δεν είναι» καθηγητής στο σπίτι. Να προσθέσετε νέα προϊόντα και υπηρεσίες στο «πακέτο» σας, ώστε η πρόταση σας προς την αγορά να είναι τόσο πλήρης, ώστε να μην δίνει κανένα περιθώριο αρνητικής απάντησης.
Το καλό μάθημα, τα καλά βιβλία, ο διαδραστικός πίνακας, η καλή ενημέρωση, τα δωρεάν ενισχυτικά μαθήματα, το περιβάλλον και ο χώρος, τα διαγωνίσματα, οι επαναλήψεις κλπ. δεν είναι πλέον αρκετά (εκτός του ότι μπορεί να τα προσφέρει και ο μεμονωμένος καθηγητής). Οι γονείς και οι μαθητές τα έχουν συνηθίσει και μπορούν να τα βρουν παντού, ακόμη και ανάμεσα άλλα στα φροντιστήρια της περιοχής. Γιαυτό και η πρώτη ερώτηση που κάνουν είναι «πόσο κάνει;». Αυτό δείχνει πως σας βλέπουν όλους ως όμοιους, χωρίς καμία διαφορά. Οπότε, πιστεύοντας πως θα πάρουν το ίδιο αποτέλεσμα από όλους, το μόνο κριτήριο επιλογής που έχουν είναι η χαμηλότερη τιμή. Λογικό δεν είναι;
Η δική μας θέση απέναντι σε κάθε είδους θεμιτό ή αθέμιτο ανταγωνισμό σας, είναι αυτό που καθορίζει το marketing  και το λέει ξεκάθαρα: η διαφοροποίηση με κάθε τρόπο από τα ιδιαίτερα μαθήματα και από το φροντιστήριο που είναι δίπλα ή απέναντι. Διαφοροποίηση όμως ουσιαστική και όχι επιφανειακή γιατί οι πελάτες (γονείς και μαθητές) δεν παρασύρονται πλέον από «φρου-φρου και αρώματα». Ψάχνουν για ουσία, για σιγουριά, για εμπιστοσύνη πως οι προσπάθειες του μαθητή θα ευοδωθούν και θα φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Όσο γυρνάτε την πλάτη στις πραγματικές τους ανάγκες, τόσο και εκείνοι θα γυρίζουν την δική τους πλάτη απέναντι σας ή θα σας κάνουν παζάρια μέχρι να πετύχουν την τιμή που θέλουν ή θα σας επιβάλλονται με την απειλή του άλλου φροντιστηρίου ή θα σας καθυστερούν τα δίδακτρα ή και δεν θα σας τα δίνουν ποτέ.
Αλλάξτε λοιπόν όσο είναι καιρός, γιατί κανένα συνδικαλιστικό όργανο δεν μπορεί να σας εγγυηθεί πότε και αν θα λύσει το πρόβλημα των παράνομων ιδιαιτέρων των διορισμένων ή των αδιόριστων καθηγητών. Προσπαθούν οι άνθρωποι, διεκδικούν και καλά κάνουν, αλλά δεν είναι δικό τους θέμα.
Όσο εκείνοι θα συνεχίζουν το σημαντικό αυτό έργο τους, εσείς θα κάθεστε με σταυρωμένα χέρια;

Για αυτό σας έχουμε «ταράξει» στην αλληλογραφία, στα νέα προϊόντα και υπηρεσίες, στις νέες ιδέες και αντιλήψεις! Η πρόθεση μας δεν είναι η ενόχληση, η κατηγορία εναντίον σας ή η υποτίμηση της δουλειάς σας. Η πρόθεση μας είναι να σας προσφέρουμε όλο και περισσότερα από τα μέσα που χρειάζεστε για να επιβιώσετε σε πρώτη φάση και να εξελιχθείτε σε δεύτερη. Και δεν θα σταματήσουμε να το κάνουμε. Ήδη, όπως σας έχουμε ενημερώσει, υπάρχει μια μοναδική, πρωτοποριακή και ισχυρότατη πρόταση μας στο Δ.Σ. της ΟΕΦΕ. Ελπίζουμε πως θα γίνει δεκτή, για να αντιμετωπίσουμε μαζί, αποτελεσματικά τον αθέμιτο ανταγωνισμό των ιδιαιτέρων και να κατευθύνουμε την αγορά προς τα φροντιστήρια σας. Αλλά ακόμη και αν δεν γίνει δεκτή για το σύνολο των φροντιστηρίων, πρέπει να κινηθείτε με δική σας πρωτοβουλία και να αναλάβετε την ευθύνη που έχετε απέναντι στο φροντιστήριο σας ως «επιχείρηση» και τους ανθρώπους που ζούνε από αυτό, εσάς των ίδιων, συμπεριλαμβανομένων. 
Μια άλλη οπτική γωνία για τα ΦΜΕ.

Η σύγχρονη εκπαίδευση των νέων γενεών, συνίσταται στην κοινωνική και επιστημονική εκπαίδευση. Κοινωνική για να μάθει να λειτουργεί «δημιουργικά» μέσα σε μια οργανωμένη κοινωνία και επιστημονική για να μπορεί να προσφέρει χρήσιμες  υπηρεσίες προς τα άλλα μέλη της κοινωνίας ως υποχρέωση που θα δημιουργήσει το δικαίωμα της απόλαυσης των υπηρεσιών που ομοίως προσφέρουν τα άλλα μέλη.
Σε έναν αντίστοιχο καταμερισμό, θα ανέθετα την «κοινωνική εκπαίδευση» στο δημόσιο σχολείο και την «επιστημονική εκπαίδευση» στο φροντιστήριο (το αν θα ήταν ιδιωτικό ή δημόσιο το φροντιστήριο, είναι θέμα επιλογής του οικονομικού μοντέλου λειτουργίας της κοινωνίας). 
Θα επεδίωκα δε την κάλυψη του κόστους και των δύο, από τον κρατικό προϋπολογισμό και όχι στο πλαίσιο της δυνατότητας επιλογής ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα της οικογένειας που δημιουργεί κοινωνικές διαφορές (το κόστος είναι κάτι που υπάρχει, όπως και να εξετάσει κανείς το θέμα. Ο τρόπος που καλύπτεται, είναι πάντα αντικείμενο προβληματισμού).
Βέβαια, σήμερα η κατανομή που ανέφερα, δεν είναι αυτή που προτείνω. Το δημόσιο σχολείο κάνει «λίγο και από τα δύο», με τον τρόπο που τα κάνει. Συνεπώς, αυτό που δεν κάνει, καταλήγει να είναι σήμερα το αντικείμενο της λειτουργίας του φροντιστηρίου.
Με την δική μου έννοια το αντικείμενο λειτουργίας του φροντιστηρίου πρέπει να προσφέρει την καλύτερη «επιστημονική εκπαίδευση», αλλά ταυτόχρονα να ικανοποιήσει και τις ανάγκες των γονέων, μαθητών και καθηγητών που σήμερα δεν καλύπτονται από την υπάρχουσα κατανομή.
Αυτό σημαίνει, πολύ επιγραμματικά : εκπαίδευση των γονέων στην διαπαιδαγώγηση και στο πώς να υποστηρίζουν τα παιδιά τους στον στόχο της επιτυχίας στις εξετάσεις, εκπαίδευση των μαθητών στην αυτοενθάρρυνση τους και στην διαχείριση της συνειδητότητας τους, εκπαίδευση των καθηγητών για να εισάγουν στην διδασκαλία τους την ενθάρρυνση στην μάθηση, για να βάζουν σωστά τους στόχους με τους μαθητές και για να διοικούν σωστά την πορεία τους προς την επιτυχία.
Το Ελληνικό Φροντιστήριο της Νέας Εποχής, δεν χρειάζεται δεκανίκια και επιχειρήματα για να αποκτήσει μια στερεή βάση στην κοινωνία. Δεν χρειάζεται να είναι «ετεροκαθοριζόμενο» από ξένες συνθήκες και παραδείγματα. Δεν χρειάζεται να διαδηλώνει την ανάγκη της ύπαρξης του. Δεν χρειάζεται να αποδεικνύει τα αυτονόητα, (δεν γίνεται ποτέ διαδήλωση για να διακηρύξουμε πως ο ήλιος βγαίνει από την ανατολή!).
Το Ελληνικό Φροντιστήριο της Νέας Εποχής, με την προσφορά του στην κοινωνία, με την αυταπόδεικτη χρησιμότητα του, με την ευρύτητα των υπηρεσιών του, με το ανοιχτό μυαλό των ιδιοκτητών του και με την συνεχή βελτίωση του «πακέτου των υπηρεσιών» του, μπορεί να αποτελέσει την εκπαιδευτική βάση των νέων γενιών, την αναγνωρισμένη πηγή γνώσεων και δεξιοτήτων, τον οργανισμό που προσφέρει στην κοινωνία, όχι μόνο επιστημονικά μυαλά, αλλά και αισιόδοξους ανθρώπους με αυτοπεποίθηση, ολοκληρωμένες προσωπικότητες, τα στηρίγματα της μελλοντικής κοινωνίας.
Αλλά παράλληλα, μπορεί να γίνει ο «οικογενειακός σύμβουλος σε εκπαιδευτικά ζητήματα» σε γονείς και μαθητές ακόμη και μετά τις εξετάσεις, μπορεί να ακολουθεί την πορεία των αποφοίτων του και να τους βοηθάει στην επαγγελματική τους καριέρα, να δημιουργεί καλές ανθρώπινες σχέσεις και να τις διατηρεί.
Επίσης, μπορεί αντί να «χρησιμοποιεί» τους καθηγητές, να τους αναγορεύσει σε κύριους συντελεστές της ομάδας «μαθητές – γονείς – φροντιστήριο», να επενδύει στην συνεχή εκπαίδευση τους και να δημιουργεί «καλές σχέσεις» μαζί τους (οικονομικές και συνεργατικές). Έτσι μόνο θα είναι όσο απαιτείται ενθουσιασμένοι και ενθαρρυμένοι, και σε θέση να «παραδώσουν τις εκπαιδευτικές υπηρεσίες» και να μετατρέψουν τους μαθητές, από απλούς δέκτες της διδασκαλίας, σε διαφημιστές και υποστηριχτές του φροντιστηρίου.

Το Ελληνικό Φροντιστήριο της Νέας Εποχής, θα πρέπει να έχει και να αυξάνει συνεχώς τις «προστιθέμενες αξίες» του προς τους μαθητές, γονείς και καθηγητές, ώστε να φτάσει σε σημείο να ισχυρίζεται πως: «εκτός των άλλων, προετοιμάζει και μαθητές για τις εξετάσεις»! 
Κρίση ταυτότητας και αυτοπροσδιορισμού

Η κοινότητα των ΦΜΕ, περνάει μια κρίση ταυτότητας και αυτοπροσδιορισμού, ιδιαίτερα τώρα που η κρίση μείωσε το «κύμα» των μαθητών προς τα φροντιστήρια, τα οποία εδώ και 70 χρόνια τώρα, δεν είχαν παρά να εξασφαλίζουν όλο και μεγαλύτερες αίθουσες.
Σήμερα λοιπόν μπαίνει το ερώτημα: τι είναι το ΦΜΕ και τι ρόλο μπορεί να παίξει στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση;
Στο «τι είναι» ευτυχώς, υπάρχει ένα μικρό άνοιγμα στην αντίληψη των ιδιοκτητών (που ως καθηγητές, έχουν τον δικό τους τρόπο σκέψης και λειτουργίας), προς την επιχειρηματικότητα. Όλο και περισσότερο βλέπουν καλύτερα πως η θέση τους δεν είναι στην «αγορά των φροντιστηρίων» αλλά στην «αγορά της εκπαίδευσης» και ότι μπορούν να ικανοποιήσουν και άλλες εκπαιδευτικές ανάγκες.
Όμως από την «αντίληψη» μέχρι την πρακτική, μέχρι την άσκηση της επιχειρηματικότητας, χρειάζεται να γίνουν πολλά, αφού σήμερα τα φροντιστήρια εξαντλούν την ιδιότητα τους ως «επιχείρηση» μόνο στις υποχρεωτικές διαδικασίες που ορίζει η εφορία και στην διανομή ενός φυλλαδίου.
Φοβούνται να βγουν από αυτό το «καβούκι» που τους περιορίζει και τους εμποδίζει να «επιχειρήσουν» σύμφωνα με τους σύγχρονους όρους του marketing.  Φοβούνται μήπως από «καθηγητές» ασκούντες το λειτούργημα της εκπαίδευσης, καταντήσουν να γίνουν «έμποροι», υποκείμενα μιας «αγοροπωλησίας». Λες και σήμερα, δεν «πουλάνε», δεν «εισπράττουν», δεν «εξυπηρετούν», δεν «πληρώνουν» κλπ.
Στο «τι ρόλο» μπορεί να παίξει στην κοινωνία, ακόμη οι φροντιστές δεν έχουν δώσει την σωστή απάντηση. Επιμένουν να αισθάνονται, να σκέπτονται και να λειτουργούν ως «συμπλήρωμα» της δημόσιας εκπαίδευσης, φωνάζοντας μάλιστα με απόγνωση, πως δεν είναι ανταγωνιστές της και πως μπορούν να συνυπάρξουν και άλλα ανυπόστατα. Επιμένουν να τρέχουν πίσω από το δημόσιο σχολείο, να τρέμουν μήπως και γίνει «κανονικό σχολείο», να σπεύδουν απλώς να καλύψουν τα κενά που δημιουργεί στην προετοιμασία των μαθητών για τις εξετάσεις.
Ακόμη δεν βλέπουν πως η εκπαιδευτική διαδικασία, είναι ταυτόχρονα και «διαπαιδαγωγική» διαδικασία, ότι οι γονείς των μαθητών τους περιμένουν από το φροντιστήριο περισσότερα οφέλη και αξίες από ένα ξερό μάθημα, ότι στην ηλικία που παραλαμβάνουν τους μαθητές τους, συμμετέχουν και οι ίδιοι οι καθηγητές στην τελική διαμόρφωση του χαρακτήρα τους.
Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να «παράγουν» μαθητές που μπορούν μόνο να γράψουν καλά στις εξετάσεις και να περάσουν στην σχολή που θέλουν.  Δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη πως ο επαγγελματικός προσανατολισμός που δειλά αρχίζουν να βάζουν στο «πακέτο» των υπηρεσιών τους, είναι προς την κατεύθυνση της ανάγκης να προσφέρουν προστιθέμενες αξίες στους μαθητές και τους γονείς τους, πέρα από μια σωστή έκθεση ή μια σωστή λύση μιας εξίσωσης, πως είναι προς την κατεύθυνση της «μεταμόρφωσης» τους σε «εκπαιδευτική και διαπαιδαγωγική» διαδικασία.
Η δική μας αποστολή είναι να συμβάλλουμε στην διαμόρφωση μιας νέας ταυτότητας και μιας νέας συνείδησης των φροντιστών, που θα προσδιορίσει έναν νέο ρόλο που μπορούν να παίξουν στην κοινωνία. Όσο αυτό αρνούνται να το καταλάβουν, τόσο θα συρρικνώνονται και θα επιβεβαιώνουν τους χαρακτηρισμούς ως «παραπαιδεία», «αναγκαίο κακό», «αφαίμαξη της οικογένειας» κλπ. που μάταια κατά την γνώμη μας προσπαθούν να πείσουν την αγορά με ανίσχυρα επιχειρήματα, δηλώσεις, άρθρα και εσχάτως με ραδιοφωνική διαφήμιση.
Η «μεταμόρφωση» θα γίνει μόνο με αλλαγή του τρόπου σκέψης, της νοοτροπίας και της επιχειρηματικής πρακτικής, με τον «επανασχεδιασμό» του «πακέτου υπηρεσιών» που προσφέρει το φροντιστήριο και με την ανάπτυξη συνεργασιών με επιχειρήσεις που προσφέρουν αντίστοιχα προϊόντα και υπηρεσίες.
Το LEADER 100 ΦΜΕ που προσφέρουμε εμείς, περιλαμβάνει όλο το νέο «πακέτο υπηρεσιών» (εκτός από τις εκπαιδευτικές υπηρεσίες), που χρειάζεται πλέον να αποκτήσει το σύγχρονο φροντιστήριο, προκειμένου να δικαιολογήσει την νέα του ταυτότητα και να παίξει τον νέο του ρόλο στην κοινωνία.
Για τον σκοπό αυτόν, σε λίγες ημέρες θα δεχθείτε μια πολύ συγκεκριμένη πρόταση συνεργασίας για το δικό σας φροντιστήριο ή για εκείνο το νέο που σκέπτεστε να δημιουργήσετε, αλλά δεν το τολμάτε ακόμη.

Είναι μια ακόμη διευκόλυνση που σας παρέχουμε ώστε να μπορέσετε να «επιχειρήσετε» σωστά και αποτελεσματικά. 

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

ΣΦΒΕ :  ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΥΡΗΜΑΤΩΝ

« ΕΡΕΥΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ»

Κάθε έρευνα που καταγράφει και μετατρέπει σε ποσοστά τα αποτελέσματα της, χρειάζεται ανάλυση, σχολιασμό των ευρημάτων της και ένα το «πρόγραμμα δράσης» που προκύπτει ως ανάγκη. Με βάση την ανακοίνωση του ΣΦΒΕ επιχειρούμε ανάλυση και σχολιασμό των αποτελεσμάτων και κάνουμε τις προτάσεις μας, αξιοποιώντας τα αποτελέσματα αυτά.

Ανάλυση και σχολιασμός

Αρχικά χρειάζεται να σχολιάσουμε τον χαρακτηρισμό «ενισχυτική διδασκαλία» που χρησιμοποιείται ως τίτλος της έρευνας γιατί είναι εξαιρετικά σημαντικός για την «ταυτότητα», τον «αυτοπροσδιορισμό» και την «αυτοσυνείδηση» που επιφυλάσσεται για τα φροντιστήρια.
Είναι προφανές πως αν τα φροντιστήρια προσφέρουν στην αγορά και στην κοινωνία γενικότερα «ενισχυτική διδασκαλία», καθορίζει τα εξής :
·         Πρώτον πως ο ρόλος του είναι «ενισχυτικός» σε κάτι που είναι «ασθενές» (εννοώντας προφανώς το δημόσιο σχολείο),
·         Δεύτερον πως η λειτουργία του ως «διδασκαλία» την περιορίζει μόνο στο γνωστικό αντικείμενο και μάλιστα με την περιορισμένη έκταση που έχει μια απλή «διδασκαλία».
Εδώ πρόκειται για τεράστιο λάθος από άποψη marketing, (marketing myopia)  που ορίζει πως η πρώτη απόφαση που πρέπει να πάρει μια επιχείρηση, είναι «σε ποια αγορά» απευθύνεται και τι ρόλο παίζει σε αυτή την αγορά.
Είναι προφανές, πως αν ο φροντιστήριο αναπροσδιορίζεται ως «ενισχυτική» διαδικασία στο «ασθενές δημόσιο σχολείο», αποτελεί αυτό για το οποίο ευθέως κατηγορείται, δηλαδή ως «παραπαιδεία», δηλαδή πως λειτουργεί «παρά» την «παιδεία» και δεν προσφέρει «παιδεία» σε κανέναν βαθμό.
Ως «προϊόν» προσφέρει μόνο «διδασκαλία» που δεν γίνεται κανονικά, που σημαίνει πάλι πως αν γίνει κάποτε κανονικά, τότε το φροντιστήριο δεν θα έχει λόγο ύπαρξης.
Αν αυτή είναι η «ταυτότητα» και ο ρόλος που πρέπει να παίξει το φροντιστήριο στην κοινωνία, αντιλαμβάνεστε πως ποτέ δεν αναδειχθεί η πραγματική αξία που μπορεί να έχει και η συνεισφορά του στην εκπαίδευση.

Η δική μας πρόταση :
Το φροντιστήριο πρέπει να σταματήσει να «αισθάνεται» το ίδιο πως απλώς «ενισχύει» την ανεπαρκή διδασκαλία του δημόσιου σχολείου. Πρέπει να αλλάξει την ταυτότητα του και να αυτοπροσδιοριστεί ως μια εκπαιδευτική διαδικασία που προσφέρει βαθειά γνώση των μαθημάτων, προβάλλει την σκοπιμότητα ύπαρξης τους, τεκμηριώνει τη χρήσης τους στην επαγγελματική αλλά και προσωπική ζωή. Ταυτόχρονα πρέπει να προσθέσει στην εκπαιδευτική διαδικασία την «ενθάρρυνση» ως εργαλείο για την ψυχολογική αντιμετώπιση των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι μαθητές, ως απαραίτητο παράγοντα επιτυχίας στην ζωή γενικά και στις εξετάσεις ειδικότερα.
Όλα αυτά πρέπει να γίνουν στην πράξη με προστιθέμενες αξίες στην λειτουργία του φροντιστηρίου και όχι τον όλο και μεγαλύτερο περιορισμό της, ως αποτέλεσμα της μείωσης της αξίας των διδάκτρων, για ανταγωνιστικούς λόγους.

1.     «Ο βαθμός εμπιστοσύνης γονέων και μαθητών προς τα φροντιστήρια παραμένει ιδιαίτερα υψηλός».
Είναι ένα συμπέρασμα (;) που δεν στηρίζεται σε πραγματικά δεδομένα. Γιατί αν αποκαλείται «εμπιστοσύνη» το γεγονός πως οι γονείς γράφουν τα παιδιά τους στα φροντιστήρια, δεν σημαίνει κατ’ανάγκη πως τα εμπιστεύονται κιόλας όταν όλοι γνωρίζουμε πως τα θεωρούν «αναγκαίο κακό» και «παραπαιδεία» και πως αν το δημόσιο σχολείο ήταν σωστό, δεν θα είχαν λόγο να ξοδεύουν τα χρήματα τους στην «ενισχυτική διδασκαλία».

Η δική μας πρόταση :
Η εμπιστοσύνη των γονέων και μαθητών προς τα φροντιστήρια, δεν μπορεί να αποδειχθεί σε συνθήκες ανεπάρκειας του δημόσιου σχολείου (όπου υπάρχει υψηλή η ένταση της ανάγκης επιτυχίας στις εξετάσεις), αλλά ακριβώς το αντίθετο.
Θα αποδειχθεί στο μέλλον, αν και όταν το δημόσιο σχολείο γίνει όπως θα έπρεπε να είναι.

2.     « Ο βασικός λόγος για τον οποίο πηγαίνουν οι μαθητές στα φροντιστήρια δεν είναι άλλος από το στόχο τους να μπουν στο πανεπιστήμιο.»
Και εφόσον για τον στόχο αυτόν χρειάζονται να πετύχουν πολλά μόρια, σημαίνει πως εκείνο που περιμένουν και μόνο από το φροντιστήριο, είναι ακριβώς η ικανοποίηση αυτής της ανάγκης.
Που σημαίνει πως αν εμφανιστεί κάποια άλλη διαδικασία «διδασκαλίας» (όπως έχει εμφανιστεί με τα ιδιαίτερα), που να είναι χαμηλότερου κόστους, οι γονείς και οι μαθητές, δεν θα έχουν κανέναν λόγο να παραμείνουν στο φροντιστήριο.
Σκεφτείτε τώρα πόσο γρήγορα αναπτύσσεται η τεχνολογία και όσο δυναμικά μπαίνει στον χώρο της «διδασκαλίας» που στο μέλλον θα εκτοπίσει την «αίθουσα» αλλά και τα ιδιαίτερα ομοίως. Εφιαλτικό μέλλον για τα φροντιστήρια.



Η δική μας πρόταση :
Ο στόχος της επιτυχίας στις εξετάσεις, περνάει πάντα μέσα από την βαθειά γνώση των εξεταζόμενων μαθημάτων. Όμως η απόκτηση αυτής της γνώσης, με την εξέλιξη της τεχνολογίας, είναι σίγουρο πως θα αποκτήσει και άλλες μορφές από τις γνωστές μορφές της αίθουσας και του ιδιαίτερου. Το φροντιστήριο θα πρέπει να είναι έτοιμο για αυτές τις αλλαγές, πρόθυμο να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες και να υιοθετήσει και να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία για να αυξήσει την αποδοτικότητα του. Αλλιώς, η αγορά θα στραφεί πολύ σύντομα (και το πιο επικίνδυνο είναι πως αυτό θα γίνει και απότομα) σε άλλες μορφές εκπαίδευσης που ήδη έχουν αρχίσει να εμφανίζονται όπως η τηλεκπαίδευση (e-learning, Skype, Streaming videos κλπ.), που καταργούν το παραδοσιακό φροντιστήριο.

3.     «Το 69,6% απαντά «για να προετοιμαστεί σωστά για τις εισαγωγικές στο πανεπιστήμιο». Ένα άλλο 24% στέλνει τα παιδιά του στο φροντιστήριο για να συμπληρώσει τα κενά του»
Όποιος θεωρεί πως αυτοί οι δύο λόγοι είναι αρκετοί για την επένδυση που χρειάζεται να κάνει ένα φροντιστήριο, εθελοτυφλεί πραγματικά. Όταν το 94% της αγοράς, το μόνο που περιμένει από το φροντιστήριο είναι «η σωστή προετοιμασία» και η «κάλυψη των κενών», αντιλαμβάνεστε πως όλα τα φροντιστήρια κρέμονται σε μια κλωστή.

Η δική μας πρόταση :
Το φροντιστήριο έχει όλα τα στοιχεία για να προσφέρει ικανοποίηση στις βασικές ανάγκες των μαθητών, αλλά και όλες τις δυνατότητες να επεκτείνει την προσφορά ικανοποίησης περισσότερων αναγκών των μαθητών (διαπαιδαγώγησης, ψυχολογικές, επαγγελματικές κλπ.) αλλά και των γονέων τους (ενημέρωσης, υποστήριξης του μαθητή στην μελέτη στο σπίτι, ψυχολογικής υποστήριξης κλπ.).
Όσο περισσότερο επεκτείνεται στην ικανοποίηση των αναγκών αυτών, τόσο περισσότερο απαραίτητο θα γίνεται, χρήσιμο και βεβαίως αναντικατάστατο, προσφέροντας έτσι όλο και περισσότερους λόγους για να αποτελεί την καλύτερη επιλογή.

4.     «Οι ερωτώμενοι θεωρούν «σημαντική αλλά όχι καθοριστική» τη συμβολή του φροντιστηρίου στην επίτευξη των στόχων τους σε ποσοστό 66,2%».
Λίγο αντιφατικό βεβαίως το αποτέλεσμα. Γιατί πώς είναι δυνατόν το 69,6% να έχει στόχο και το 66,2% να μην θεωρεί το φροντιστήριο «καθοριστικό» παράγοντα επιτυχίας του στόχου αυτού;
Ωστόσο, ακόμη και μέσα στην αντίφαση του, δεν νομίζετε πως αυτό το ποσοστό που ΔΕΝ βλέπει το φροντιστήριο ως «καθοριστικό» (και άρα χρήσιμο, απαραίτητο και ίσως αναντικατάστατο …) είναι πολύ μεγάλο;
Πόσο πιστή μπορεί να παραμείνει η αγορά σε κάτι που κατά τα 2/3 της, συνεργάζεται με έναν φορέα που ΔΕΝ θεωρεί «καθοριστικό»; Και πόσο εμπιστοσύνη μπορεί να του έχει ;




Η δική μας πρόταση :
Είναι προφανές πως το φροντιστήριο χρειάζεται να εμπνεύσει στους μαθητές και τους γονείς τους πως είναι εξαιρετικά καθοριστική η συμβολή του στην επιτυχία στις εξετάσεις. Έτσι, θα αντιμετωπιστεί και η άποψη πως «το θέμα είναι να διαβάζει ο μαθητής και έτσι δεν θα χρειαστεί φροντιστήριο».

5.     «31,9%, παραμένουν και τα «ιδιαίτερα» στο χώρο της φροντιστηριακής εκπαίδευσης»
Στην έρευνα που έκανε ο ΣΕΦΑ στην Αθήνα, το αντίστοιχο ποσοστό ήταν κάτω από 25%. Μήπως πρέπει να δούμε τον κίνδυνο που έρχεται;

Η δική μας πρόταση :

Σήμερα ο κύριος ανταγωνιστής του φροντιστηρίου είναι τα ιδιαίτερα μαθήματα. Όσο περισσότερο διαφοροποιηθεί από τους μεμονωμένους καθηγητές, ως προς τις υπηρεσίες και τα οφέλη που προσφέρουν σε μαθητές και γονείς, τόσο θα μειώνεται ο κίνδυνος αντικατάστασης τους. Το φροντιστήριο χρειάζεται να περιλάβει στο «πακέτο» που προσφέρει, υπηρεσίες και εργαλεία εκπαίδευσης, διαπαιδαγώγησης, διοίκησης επιτυχίας εκπαιδευτικού στόχου και ψυχολογικής υποστήριξης, που δεν μπορεί να προσφέρει ο μεμονωμένος καθηγητής.

6.     «Ενώ αυξημένο είναι το ποσοστό (11,4%) όσων οικογενειών στρέφονται προς το θεσμό του κοινωνικού φροντιστηρίου ή αναλαμβάνουν οι ίδιοι (γονείς ή φίλοι) την ενισχυτική διδασκαλία των παιδιών τους.»
Η «μυωπία του marketing» σε όλο της το μεγαλείο! Μήπως μειώνονται οι λόγοι για να πάει ένας γονέας το παιδί του σε φροντιστήριο, αντί να αυξάνονται ;

Η δική μας πρόταση :

Το φροντιστήριο για να επιβεβαιώσει και να εξασφαλίσει την σίγουρη ύπαρξη του στην αγορά της εκπαίδευσης, χρειάζεται συνεχώς να προσφέρει λόγους σε μαθητές και γονείς, για να το προτιμήσουν σε κάθε περίπτωση. Όσο περισσότερους λόγους τους προτείνει, τόσο περισσότερο θα τους αποθαρρύνει από την «αυτενέργεια» και την εξεύρεση προσωπικής λύσης.

7.     «Ο θεσμός του φροντιστηρίου εξακολουθεί να απολαμβάνει υψηλό βαθμό εμπιστοσύνης καθώς σχεδόν οκτώ στους δέκα (80,2%)»
Μακάρι να μην υπάρχει αντίφαση (που αναφέρω στην αρχή) και να την βλέπω μόνον εγώ! Το θετικό είναι πως γονείς και μαθητές χρειάζονται κάποιον «συνεργάτη» τους να εμπιστευθούν. Ας είναι λοιπόν το φροντιστήριο.

Η δική μας πρόταση :

Η ανάγκη να νοιώθει εμπιστοσύνη ο μαθητής και οι γονείς του, είναι η μεγάλη ευκαιρία για το φροντιστήριο να δημιουργήσει την εμπιστοσύνη αυτή και να κερδίσει την αγορά.




8.     «Σχεδόν μία στις δύο οικογένειες έχουν περιορίσει, από λίγο έως πολύ, τα φροντιστήρια.»
Αυτό σημαίνει πως η «πίτα» για τα φροντιστήρια έχει μείνει η «μισή», ενώ υπάρχει ένα 26% που το «τρώνε» τα ιδιαίτερα. Εδώ χρειάζεται προσαρμογή, γιατί φαίνεται πως οι εποχές των «παχέων αγελάδων» έχουν παρέλθει! Η «παραγγελιοληψία» που έκαναν κάποτε τα φροντιστήρια, έχει μετατραπεί σε «πώληση» και «διαπραγμάτευση» (με τις γνωστές αιματηρές μειώσεις στην αξία των διδάκτρων).

Η δική μας πρόταση :

Η μείωση του μεγέθους της «πίτας» σηματοδοτεί τον μεγαλύτερο ανταγωνισμό ανάμεσα στα φροντιστήρια, γιατί ο μικρότερος αριθμός των μαθητών θα μοιραστεί σε έναν πολύ μεγάλο αριθμό φροντιστηρίων. Ο νόμος της «φύσης της αγορά» θα εφαρμοστεί και ένα ποσοστό των φροντιστηρίων δεν θα αντέξουν και θα κλείσουν.
Ποια φροντιστήρια όμως θα κλείσουν; Θα κλείσουν εκείνα που ο ιδιοκτήτης τους επιμένει να είναι κατά 90% καθηγητής και μόνο κατά 10% «μικρός επιχειρηματίας», εκείνα που θα εξακολουθήσουν να προσφέρουν ένα «ξερό μάθημα» και τίποτα άλλο, εκείνα που δεν θα είναι οργανωμένα να υποδεχθούν περισσότερους μαθητές και εκείνα που δεν θα προσαρμοστούν στις νέες καταστάσεις που απαιτούν συνεχή αύξηση των «προστιθέμενων αξιών» για καλύτερη ικανοποίηση των αναγκών της αγοράς, δηλαδή μαθητών και γονέων.

9.     «Επίσης μόλις το 9,5% του δείγματος δηλώνει ότι παρακολουθεί παράλληλα μαθήματα σε φροντιστήριο και κάνει και ιδιαίτερα.»
Εγώ θα έλεγα πως δεν είναι «μόλις» αλλά είναι πολύ και αποτελεί «προσβολή» για την έννοια του φροντιστηρίου!

Η δική μας πρόταση:
Σε μια αγορά που έχει μειωθεί κατά 50% αν το 10% κάνει και φροντιστήριο και ιδιαίτερα, είναι πραγματικά μια είδηση πολύ μειωτική για τα φροντιστήρια! Το πρώτο που θα πρέπει να κάνουν, είναι να διαμορφώσουν συνθήκες «ιδιαιτέρων» μέσα στο φροντιστήριο (αλλά όχι κατ’ανάγκη από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη, που χρειάζεται  να ασχοληθεί με άλλα θέματα) και έτσι να καλύψουν τις ανάγκες των μαθητών και των γονέων τους για αυτή την διπλή επιλογή. Αν μάλιστα στο πακέτο τους έχουν και τις προστιθέμενες αξίες που προτείνουμε, τότε σίγουρα έχουν δημιουργήσει μια πολύ καλύτερη επιλογή ιδιαιτέρου, από εκείνη του μεμονωμένου καθηγητή.


 10.  «Το 61,5% όσων εκ των ερωτηθέντων παρακολουθούν φροντιστήρια πιστεύουν ότι αυτό είναι κατ’ εξοχή ελληνικό φαινόμενο.»

Με αυτό το στοιχείο, θα χαρούν πολλοί που επιμένουν να φέρνουν ως παράδειγμα αναγκαιότητας του φροντιστηρίου, το γεγονός πως υπάρχει και αλλού.
Εγώ το ερμηνεύω διαφορετικά : η αγορά το πιστεύει αυτό, γιατί έχει την προκατάληψη πως στις άλλες  χώρες δεν υπάρχουν φροντιστήρια γιατί τα σχολεία εκεί, είναι καλύτερα από τα δικά μας. Που σημαίνει πως : «όπου είναι καλά τα σχολεία, δεν χρειάζονται φροντιστήρια» και άρα αν γίνουν και εδώ καλά, θα σταματήσουμε τα φροντιστήρια» !

Η δική μας πρόταση :

Η πληροφόρηση πως το φροντιστήριο είναι μια εκπαιδευτική διαδικασία που ισχύει και σε άλλες χώρες, δεν θα σώσει την κατάσταση, στην συνείδηση των μαθητών και γονέων, που όλοι γνωρίζουμε πώς νοιώθουν.
Οι λόγοι ύπαρξης του φροντιστηρίου πρέπει να εδράζονται στην βάση της «ικανοποίησης αναγκών» της αγοράς και όχι στο αν υπάρχουν και σε άλλες χώρες ή στα χρόνια που υπάρχουν στην Ελλάδα.
 
11.  ««Επιθυμούμε μια κρατική-δημόσια εκπαίδευση ισχυρή και αποτελεσματική. Δεν επιθυμούμε να υποκαταστήσουμε μια κακή δημόσια εκπαίδευση και συμφωνούμε με την αξιολόγηση της συνολικής επίδοσης των μαθητών για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο.»

Από την δήλωση του προέδρου του ΣΦΒΕ Κώστα Αμπατζίδη. Το ερώτημα είναι : «πώς το φροντιστήριο μπορεί να υποκαταστήσει μια καλή δημόσια εκπαίδευση»; Γιατί αν είναι καλή, δεν χρειάζεται «υποκατάσταση». Γιατί το φροντιστήριο δεν πρέπει να «υποκαθιστά», ούτε καν να «συμπληρώνει» την όποια δημόσια εκπαίδευση. Πρέπει να μπορεί να την ξεπερνά και να προσφέρει όσα εκείνη δεν θέλει και δεν μπορεί να προσφέρει.
 Καταγράψαμε τις προτάσεις μας, στην βάση των πληροφοριών που προέκυψαν από την έρευνα. Θα ήταν ενδιαφέρον και βεβαίως πολύ σκόπιμο, να καταγραφούν και οι προτάσεις της ΟΕΦΕ για το πώς τα μέλη τους θα αντιμετωπίσουν την κατάσταση, πέρα από γενικόλογες αοριστίες, ευχές και συνθήματα.
 Τα θέματα είναι άμεσα και ζητούν την λύση τους. Η οικονομία τρέχει και οι υποχρεώσεις του φροντιστηρίου αυξάνονται. Η πίτα της αγοράς μειώνεται και οι επισφάλειες γίνονται όλο και μεγαλύτερες. Η αξία των διδάκτρων πέφτει συνεχώς,  δημιουργώντας οικονομική ανέχεια και μαρασμό.
 Η μόνη λύση είναι το marketing, οι λύσεις που δίνει και η άμεση εφαρμογή τους.
Πακέτο αντιμετώπισης ιδιαίτερων μαθημάτων

24 Οκτωβρίου 2014
Αγαπητοί ιδιοκτήτες ΦΜΕ,

Όλοι γνωρίζουμε πλέον, πως ο κύριος «προϊοντικός ανταγωνιστής» σας, δεν είναι ο απέναντι συνάδελφος σας, γιατί και εκείνος όπως και εσείς, προσφέρετε το ίδιο «προϊόν» δηλαδή, την «φροντιστηριακή εκπαίδευση». 
Ο κύριος ανταγωνιστής σας, σε επίπεδο «προϊόντος»  είναι ο καθηγητής ιδιαιτέρων. Αυτός προσφέρει ένα διαφορετικό «προϊόν» από το δικό σας και μάλιστα σε μια ειδική τιμή, την οποία προσπαθείτε να αντιμετωπίσετε με την μείωση της τιμής του δικού σας «προϊόντος». Η αντίδραση σας αυτή όμως, εκτός του ότι βάζει σε κίνδυνο την επιβίωση σας, αποτελεί και μια λανθασμένη ενέργεια από άποψη marketing, γιατί δεν είναι σωστό να μειώνεις την δική σου τιμή προϊόντος, επειδή ένα άλλο προϊόν έχει χαμηλότερη.
Για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου λοιπόν και μετά από έντονα αιτήματα σας, δημιουργήσαμε ένα «φροντιστηριακό προϊόν» που μπορείτε μόνον εσείς να παραδώσετε στους μαθητές σας, σε αντίθεση με τους καθηγητές που κάνουν μόνο ένα «στεγνό» μάθημα και φεύγουν. Μόνον έτσι θα μπορέσετε να διαφοροποιηθείτε και να κερδίσετε το μεγαλύτερο μέρος των γονέων και μαθητών που σήμερα προτιμούν το ιδιαίτερο μάθημα. Μόνο με επιπλέον οφέλη που θα τους προσφέρετε, με επιπλέον υπηρεσίες (χωρίς όμως εσείς να ασχοληθείτε καθόλου γιατί τα αναλαμβάνουμε όλα εμείς και η τεχνολογία), με προστιθέμενες αξίες που θα τους κάνουν να νιώσουν πως μόνο σε εσάς «πιάνουν τόπο» τα χρήματα τους, ενώ «τα πετάνε» στην κυριολεξία, αν προτιμήσουν το ιδιαίτερο.
Θεσμικά και τυπικά, έχουμε κάνει την πρόταση μας προς την ΟΕΦΕ, με στόχο να σας την προσφέρει συνολικά και με οικονομία κλίμακας, ώστε έτσι να διαμορφωθεί μια εξαιρετικά προνομιακή τιμή μονάδος για κάθε ένα από εσάς, ώστε να την αποκτήσετε όλοι ακόμη και το μικρότερο φροντιστήριο που είναι μέλος της (τα μη μέλη δεν θα μπορούν να την αποκτήσουν).

Περιμένουμε την επίσημη απάντηση από το ΔΣ της ΟΕΦΕ έως την 30η Νοεμβρίου, ώστε να μπορέσουμε να σας παραδώσουμε μέσα στον Δεκέμβριο και έτσι να αξιοποιήσετε πλήρως την τρέχουσα σχολική χρονιά. Ελπίζουμε να είναι θετική και έτσι να ξεκινήσετε μια νέα πορεία ανάπτυξης στην αγορά σας, αποκτώντας το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς που σήμερα χάνετε από τα ιδιαίτερα. 
Ημερίδα Διδακτικής ΣΦΒΕ

Μια χαμένη ευκαιρία !

1η Δεκεμβρίου 2014
Αγαπητέ κύριε καθηγητή,
Μετά από απόρριψη από την Οργανωτική Επιτροπή της συμμετοχής μου  στην εκδήλωση του ΣΦΒΕ με θέμα την Διδακτική που έγινε στα Ιωάννινα,  δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία να σας παρουσιάσω ζωντανά την εισήγηση μου με θέμα : «Διδασκαλία με Ενθάρρυνση» , ούτε να σας κάνω την προσφορά μου για την τελείως δωρεάν απόκτηση του δικαιώματος παρακολούθησης του στο Internet.
Σας επισυνάπτω σε ξεχωριστό αρχείο την πρόταση μου και σας παραθέτω την απάντηση του κου Ν. Ρουσάκη, για να βγάλετε τα συμπεράσματα σας και να δώσετε εσείς την δική σας εξήγηση, για ποιόν λόγο σας στέρησαν την εισήγηση μου για ένα θέμα που αφορά σε όλους τους καθηγητές, ανεξάρτητα από το μάθημα που κάνουν.
Αξιότιμε Κύριε,
μετά από εξέταση της αιτήσεως για παρουσίαση από εσάς του θέματος «Η Ενίσχυση της Διδασκαλίας με Ενθάρρυνση» στο Εκπαιδευτικό Συνέδριο της Ο.Ε.Φ.Ε. (Ιωάννινα, 29 – 30 Νοεμβρίου) σας ανακοινώνουμε ότι η πρότασή σας και ειδικά το περιεχόμενο της εισηγήσεώς δεν συνάδουν με τους σκοπούς και τις ειδικές επιδιώξεις της συγκεκριμένης διοργάνωσης.
Πρόκειται για εξειδικευμένα σεμινάρια διδακτικής αναφορικά με τα διδακτικά αντικείμενα (Φιλολογικά, Μαθηματικά, Φυσικές Επιστήμες) και μάλιστα στο Νέο Τύπο Σχολείου και Εξετάσεων.
Με εκτίμηση
Για την Επιτροπή Διοργάνωσης
Ρουσάκης Νικόλαος

Όπως θα διαπιστώσετε και εσείς, πρόκειται για μια «στενή», «παραδοσιακή» και εν τέλει «οπισθοδρομική» αντίληψη που ακόμη επικρατεί στην κοινότητα των καθηγητών, που δεν τους επιτρέπει να δουν πέρα από την «κλασσική διδασκαλία», ενώ ταυτόχρονα στερούν το δικαίωμα στα μέλη του συλλόγου να έρθουν σε επαφή με την καινούργια αντίληψη της διδασκαλίας, με την χρήση ψυχολογικών εργαλείων, που την κάνουν πιο αποδοτική και αποτελεσματική. Δυστυχώς, η «κιμωλία και ο μαυροπίνακας» ακόμη καλά κρατούν, στα μυαλά μερικών «καθηγητών» !
Επειδή αρνήθηκαν ακόμη και την προσφορά μου για δωρεάν παρακολούθηση του σεμιναρίου στο Internet, αναγκάζομαι να την κάνω μέσω της αλληλογραφίας που έχω μαζί σας, ώστε να επωφεληθείτε εσείς, έστω και αν δεν συμμετείχα στην εκδήλωση.

Όποιος λοιπόν από εσάς επιθυμεί να αποκτήσει τελείως δωρεάν τον κωδικό για την παρακολούθηση του σεμιναρίου “Διδασκαλία με Ενθάρρυνση», που έχω ανεβάσει ως Streaming Seminar στο Internet, παρακαλώ να απαντήσει σε αυτό το email, αναγράφοντας όνομα και ηλεκτρονική διεύθυνση στην οποία θα στείλω τον κωδικό.